برای انار که رفت تا...

انار دختری از جنس زمین.دختری از جنس پروانه های زیبای بید مجنون.نازگلی از جنس فرشته ها.

برای انار که رفت و پدر و مادررش را در غم سنگینی فرو برد.

برای انار که حتی ما که او را نمی شناختیم ساعتها برایش گریستیم.

برای انار عزیز که رفتنش آمدن غمهای سنگین را خبر میداد

برای انار دختری از جنس مهربانی.دختری که یلدای زندگی اش یکی بود.بهار زندگیش یکی بود.

برای انار که نتوانست گرمای تابستان را خوب بفهمد

برای انار که زندگیش در زمستان افسرد و شریک خاک سرد شد

ای خدا آیا انار کوچولو شایسته اش بود؟آیا وقتش بود که خاک بی رحم بر تن کوچولویش بوسه بزند؟

خدایا خودت به داد دل پدر و مادرش برس.خدایا خودت آنها را نجات بده

خدایا حکمتت را شکر.

میدانیم که انار کوچولو شریک باغهای بهشتی ات شده.میدانیم که فرشته ها او را تا آسمانهایت بدرقه می کردند . میدانیم که او فرشته ای بود که باید میرفت.میدانیم و اما غم سنگینیست...

خدایا خودت میدانی.خودت بنده ای را دادی و خودت گرفتی.خدایا خودت با همه ی مهربانی ات به داد دل غمزده ی پدر و مادر این فرشته کوچولو برس.

پدر و مادر انار عزیز غصه ی سردی بر دلمان نشست و شبی زمستانی برای انار گریه کردیم.

ما صمیمانه شریک می شویم در این غم جانفرسا.

خدایا خودت با همه ی کریمی و مهربانی و رحمتت جای انار را با رحمت بی یکتایت برایشان پر کن.

برای انار که رفت تا زمستان شرمگین شود و بهار غمگین شود از آمدن

برای انار عزیز که دوستش داریم تا ابد